Nederland is het land van vlakjes, hokjes, pakjes en propjes. We labelen, labels en debatteren over het debat. We bespreken de problemen, maar doen er niets aan. Toch noemen we het beestje wel bij zijn naam. Nietsnut de Dikzak, mollig, lollig en bovenal heel slim. Hij begon zijn schoolcarrière helemaal onderin. Pre-school, omdat zijn ouders de taal niet machtig waren, werd er gesuggereerd. Integendeel, de ouders van Nietsnut spraken 5 talen, zijn hoogopgeleid en hebben langer dan de ouders van Sander gestudeerd. Maar alles daar gelaten. Nietsnut was ongelofelijk gemotiveerd. Iets te enthousiast werd er beweerd. Hij was verbaal nog niet zo sterk. Hij maakte veel lawaai en liet in zijn driftbuien zijn vuisten spreken. Nietsnut was allang al gelabeld. Afgeschreven, omdat hij niet zoals Sander was.

Waarom wordt van vrouwen verwacht dat ze supervrouwen moeten zijn? Een vrouw moet op alle vlakken uitblinken. Ze moet intelligent zijn en er goed uitzien. Ze moet een goede dochter, echtgenote, schoondochter en moeder zijn. Ze moet goed kunnen koken, ze moet mentaal sterk zijn en ze moet op religieus vlak excelleren.